Download FND app Android Aapp IoS App
FND Links Feedback Donate Language
  • English (UK)
Home / Causes / Błędna diagnoza i choroby współistniejące

Błędna diagnoza i choroby współistniejące

Czy moja diagnoza jest błędna?

Pacjenci z objawami czynnościowymi/dysocjacyjnymi często obawiają się, że ich diagnoza może być błędna. Zwłaszcza, że ​​nie ma żadnego badania obrazowego ani badania krwi, które pozwoliłoby ją potwierdzić.

Istnieje wiele problemów neurologicznych. Najczęstsze z nich to:

• Udar
• Padaczka
• Migrenowy ból głowy
• Objawy czynnościowe/dysocjacyjne
• Stwardnienie rozsiane
• Guz mózgu
• Choroba Parkinsona
• Miastenia gravis
• Choroba neuronu ruchowego (zwana także stwardnieniem zanikowym bocznym)
• Neuropatia obwodowa
• Ucisk na korzenie nerwowe lub rdzeń kręgowy
• Niedobór witaminy B12 i zaburzenia tarczycy
• Wiele innych…

Z drugiej strony istnieje również ograniczona liczba objawów neurologicznych. Najczęstsze z nich to:

• Ból głowy
• Niedowład
• Objawy czuciowe
• Omdlenia
• Zaburzenia poznawcze (związane z myśleniem i pamięcią)
• Objawy związane z mową/połykaniem
• Zawroty głowy
• Objawy wzrokowe – pogorszenie widzenia, podwójne widzenie
• Ból szyi, pleców i kończyn
• Drżenie, zrywania mięśniowe/mioklonie, skurcze i przykurcze
• Objawy związane z pęcherzem moczowym

Ta strona internetowa nie ma na celu wyjaśnienia, w jaki sposób neurolog diagnozuje wszystkie powyższe choroby. Ich listę zamieszczamy, żeby podkreślić, że neurolodzy doskonale znają schorzenia i objawy, które mogłyby u Ciebie wystąpić, i których być może się obawiasz.

Możesz być zaskoczony, widząc FND tak wysoko na liście najczęstszych chorób neurologicznych, ponieważ osób o nich nie słyszało. W rzeczywistości około 15% wszystkich pacjentów przyjmowanych po raz pierwszy w brytyjskich klinikach neurologicznych ma objawy diagnozowane jako czynnościowe lub dysocjacyjne. Około 5% wszystkich nowych pacjentów ambulatoryjnych ma objawy osłabienia, utraty przytomności lub drętwienia związane z FND.

Jeśli neurolog zdiagnozował u Ciebie FND, najpewniej miał ku temu powód. Rozpoznanie to stawia się na podstawie stwierdzenia u pacjenta pewnych objawów typowych dla FND, a nie wyłącznie poprzez wykluczenie innych chorób. Poobserwuj, czy występują u Ciebie sygnały wskazujące na czynnościowe podłoże objawów. Znajdziesz je w zakładce Objawy.

FND diagnozuje się w taki sam sposób, jak wiele innych chorób neurologicznych, takich jak: choroba Parkinsona, migrena czy padaczka- poprzez zebranie od pacjenta szczegółowych wywiadów i badanie.

Czy można mieć jednocześnie FND i inną chorobę neurologiczną?

Tak, zdarza się to dość często. Poniżej znajduje się wideo, z której dowiesz się więcej…

Sprawy mogą skomplikować się, gdy pacjent cierpi na chorobę neurologiczną (np. stwardnienie rozsiane), ale jedocześnie istnieją ewidentne dowody na to, że dodatkowo doświadcza objawów czynnościowych (takie jak np. osłabienie kończyn). U niektórych osób choroba neurologiczna może być czynnikiem wywołującym objawy czynnościowe i jest to coś, co neurolog zawsze powinien mieć z tyłu głowy, gdy stawia diagnozę. Z tego też powodu często przeprowadza się dodatkowe badania, nawet jeśli rozpoznanie wydaje się jasne. U niektórych osób można postawić dwie diagnozy – jedną jest choroba neurologiczna, a drugą- nakładające się na nią objawy czynnościowe. Dla przykładu około 10–15% osób z napadami dysocjacyjnymi ma również padaczkę.

Poniżej możesz przeczytać artykuł, który dotyczy pułapek związanych z błędną diagnozą objawów czynnościowych i chorób neurologicznych.

Kliknij obrazek, aby wyświetlić artykuł napisany dla neurologów na temat pułapek w diagnostyce FND i schorzeń pokrewnych

Pocieszające jest jednak to, że odsetek błędnych diagnoz zmniejsza się na przestrzeni lat i obecnie wynosi około 5%. Poniższy wykres opiera się na 27 badaniach, w których wzięło udział prawie 1500 pacjentów obserwowanych średnio przez 5 lat. Pokazuje, jak stawiana u nich diagnoza z biegiem lat stawała się trafniejsza.

Odsetek błędnych diagnoz wynoszący 5% może wydawać się duży, ale jest mniejszy niż w przypadku pacjentów, u których błędnie zdiagnozowano padaczkę czy stwardnienie rozsiane i podobny do odsetka osób, u których błędnie stwierdzono chorobę neuronu ruchowego. Podobnie powszechne jak błędne rozpoznawanie FND jest błędne stawianie diagnozy choroby neurologicznej, gdy w rzeczywistości problem ma podłoże czynnościowe.

Podsumowując…

Każdy lekarz, zazwyczaj neurolog, który stawia diagnozę FND, powinien być dobrze zaznajomiony zarówno z możliwymi diagnozami neurologicznymi, jak i z cechami klinicznymi objawów czynnościowych. Nawet wtedy czasami będą zdarzać się błędy diagnostyczne, ale nie częściej niż w przypadku innych chorób neurologicznych.